از جنس خاک

🔹#او_را.... (۱۱۲)

نمیدونستم تا کِی ...

اما انگار حالا حالاها حالگیری از خودم ، برنامه ی ثابت زندگیم بود .

البته نمیتونستم منکر احساس عزت نفسی که بعدش بهم دست میداد بشم! و همین احساس بود که وادارم میکرد این برنامه رو ادامه بدم .

هوای قشنگ دم پاییز باعث شد برای کار تایپ ، لپ تاپ و گوشی رو هم بیارم حیاط .

کلیپ ها رو دونه دونه دانلود کردم و مشغول تایپشون شدم ...

آخرهای تایپم بود 📝

قطره های اشک ، دونه دونه سر میخوردن و پایین میومدن. نمیدونستم چرا اما حرف هاش داشت دلم رو زیر و رو میکرد...

🔹#او_را... (۱۱۱)

سیستم رو خاموش کردم و به تصویر تارم ، تو صفحه تاریکش نگاه کردم .

به دو تا خطی که از چشم هام تا انتهای صورتم ، کشیده شده بود و برق میزد نگاه کردم و به ملافه ی گل گلی روی سرم !

من حالا جلوی همون خدا نشسته بودم. خدایی که بهش بد و بیراه میگفتم اما اون میخواست همه این اتفاق‌ها بیفته که بفهمم تنها جای امنم تو بغل خودشه ! 😔

آرامش عجیبی به دلم چنگ زد. تمام وجودم داشت بهم میگفت که آفرین! بالاخره درست اومدی!

قبول کردن خدا و اطاعت از اون ،همون چیزی بود که مدت‌ها ازش فراری بودم ، اما تمام راه‌های آرامش به همین ختم میشد !!

دلم بابت تمام این سالها پر بود !

🔹#او_را... (۱۱۰)

تو لپ‌تاپ سرچ کردم و یادم اومد که اول باید وضو بگیرم. رفتم تو حموم و شیر آب رو باز کردم.

مرحله به مرحله از لپ‌تاپ نگاه میکردم و دوباره میرفتم تو حموم تا بالاخره تونستم وضو بگیرم !

تمام لباسام خیس شده بود! با غرغر عوضشون کردم و دوباره نشستم پای سیستم .

خیلی حفظ کردنش سخت بود! نه میدونستم قبله کدوم طرفه ، نه حتی چادری داشتم که بندازم رو سرم و نه مهری برای سجده !!

کلافه نشستم رو زمین و زیرلب غر زدم

" آخه تو نماز میدونی چیه که میخوای بخونی!؟ اصلاً این کارا به قیافه ی تو میخوره؟! " 😒

در همین حال ، چشمم دوباره افتاد به تخته وایت‌برد !

🔹#او_را... (۱۰۹)

مامان با تأسف نگاهش کرد و سرش رو تکون داد و مشغول خوردن شد که دوباره بابا گفت

- البته بدم نیست !

حداقل یه نفر تو این خونه زنیت به خرج داد و مجبور نیستیم امشبم دستپخت اصغر سیبیل رو بخوریم !!

مامان چشماش رو ریز کرد و با حرص بابا رو نگاه کرد ...

- مگه زنیت یعنی کلفتی و آشپزی؟؟ مگه زن شدیم که شکم امثال تو رو پر کنیم!؟

خیلی وقت بود که دعواشون رو ندیده بودم !

تقریباً از وقتی که تصمیم گرفتن موقع غذا خوردن ، با هم حرف نزنن ، فقط صدای دعواهاشون رو از اتاقشون شنیده بودم .

قبل از اینکه بابا حرفی بزنه و دعوا بشه ، سریع به مامان گفتم

- نه منظور بابا این بود که خیلی وقته غذای خونگی نخوردیم .

🔹#او_را.... (۱۰۸)

کسی بود که میخواست کمکم کنه. این کارو کرد و رفت...

- چه کمکی؟

- کمک کنه تا آروم بشم 

تا دوباره خودکشی نکنم ...

تا...

یه‌چیزایی رو بفهمم !

- خب؟؟

- هیچی دیگه. میگم که. این کارو کرد و رفت!

- حتماً همه این مسخره بازی‌ها رو هم اون گفته انجام بدی !!

-مسخره بازی نیست مرجان. تو که اخلاق منو میدونی. اگر یه‌ذره غیرعقلانی بود ، عمراً اگه عمل میکردم !

- اصلاً این پسره کیه؟ چیه؟ حرفش چیه؟ چی شده که فکر کردی حرفاش درسته؟

- میدونی مرجان! اون یه‌جوری بود.

🔹#او_را.... (۱۰۷)

"هدف"

به هدفی فکر کردم که چند وقتی بود داشتم برای رسیدن بهش تلاش میکردم. به آرامشی که کم کم داشت خودش رو بهم نشون میداد و به استعدادهایی که تازگی متوجه داشتنشون شده بودم !

به اینکه حداقل مثل قبلاً الکی دور خودم نمیپیچم و با چشم بازتری زندگی میکنم .

به اینکه کم کم داره باورم میشه انسانم و قرار نیست هرطور که دلم میخواد زندگی کنم و انتظار موفقیت هم داشته باشم!

هرچند که گاهی یادم میرفت و تو عمل ، خراب میکردم .

و هرچند که هنوزم اون چیزی که باید میشدم ، نشده بودم !

اون شب دوباره دفترچه ای که از فهمیده های جدیدم پر کرده بودم رو ورق زدم و کتابی رو هم که در حال مطالعش بودم ، به اتمام رسوندم .

🔹#او_را.... (۱۰۶)

اتفاقاتی که افتاده بود رو مرور کردیم و من غش غش و زهرا خیلی آروم و درحالیکه سعی داشت من رو هم آروم کنه ، میخندیدیم .

خیلی برام جالب بود که جوری رفتار میکردن که انگار نه انگار با هم فرقی داریم .

اینقدر حواسم پرت خوشی های اون چندساعت بود که تا وقتی دوباره تو فشار عجیب داخل واگن قرار نگرفته بودم ، نفهمیدم که باز برگشتم تو مترو !

- این چه کاری بود آخه؟! خب با تاکسی میرفتیم دیگه! 😕

- وای این دوباره شروع کرد! ترنم نمیدونی وقتی لب هات روی همه چقدر خوشگل تر به نظر میای! 😉

خندیدم و تو همون شلوغی با کیفم کوبیدم تو سر زهرا که باعث شد خانوم سن بالایی که کنارم بود و از تکون های من احتمالاً داشت له میشد ، اعتراض کنه! 😅