از جنس خاک

#تاپــــروانگی🦋 (۷۰)

نزدیک بود از تعجب شاخ دربیاورد
به گوش‌هایش اعتماد نداشت، دوباره پرسید:
+ نیکا با افخم همدست بوده؟!
- متاسفانه بله، انگار راسته که میگن آدم بیشتر از خودی ضربه می‌خوره. البته واقعیت اینه که من از این ماجرا خبر داشتم.
+ خبر داشتی؟ یعنی چی ارشیا؟

#تاپــــروانگی🦋 (۶۹)

خیره شد به چشم‌های کنجکاو ریحانه و پرسید:
- حتی اگه در مورد طاها باشه؟!

هیچ گناهی مرتکب نشده بود
تمام سال های گذشته و حتی از وقتی پای سفره عقد با ارشیا نشسته بود، تمام ذهن و قلبش را متعلق به همسرش می‌دانست و بس! اصلا جایی و دلیلی برای فکر کردن به پسرعمویی که خودش ردش کرده بود نداشت.
علاوه بر متاهل بودن متعهد هم بود

#تاپــــروانگی🦋 (۶۸)

ترانه که سینی چای را تعارف کرد
انگار فکرش به زمان حالا برگشت
تشکر کرد و برداشت، ترانه کمی خم شد و کنار گوشش گفت:
- خوش می‌گذره؟
+ یعنی چی؟
- شوهر بیچاره‌ت رو ول کردی تو حیاط
با هیشکی هم که درست و حسابی آشنا نیست.
کز کرده یه گوشه نشسته!

#تاپــــروانگی🦋 (۶۷)

از تعجب داشت شاخ در می‌آورد
ارشیا آمده بود آن هم با بی‌بی...
لبخند کش‌آمده ریحانه ناخوداگاه جمع شد
و نگاهش به نگاه همسرش گره خورد.
چقدر دلتنگش بود...
چه عجیب بود این سرزده آمدنش.
عمو با خوشحالی برای خوش‌آمد گویی پیش رفت.

#تاپــــروانگی🦋 (۶۶)

طاها آمده بود اما تنها نه!
دختری بلند قامت، با چادر عربی و چشمانی سبز کنارش بود.
خوش خنده بود و بامزه...
ناخودآگاه لبخند زد.
ترانه با طعنه پرسید:
- به به زن‌عمو، انگار فقط ما نبودیم که حاجت روا شدیما

#تاپــــروانگی🦋 (۶۵)

فردا همان آخر هفته ای بود
که ترانه از او خواسته بود تا دشمن شادشان نکند!
یعنی خانه عمو دعوت بودند، چون اربعین بود و مثل همیشه بساط نذری به راه بود... می‌توانست مثل این چند وقت اخیر نباشد و یا تنها برود و به‌خاطر نبودن ارشیا هزار بهانه بیاورد
اما حالا شرایط با همیشه فرق کرده بود...

#تاپــــروانگی🦋 (۶۴)

طاها ناراحت بود، انگار شنیدن واقعیت‌هایی که تو تمام چند روز گذشته از زیر بارش شونه خالی کرده و فرار می‌کرد، حالا بیشتر باعث ناراحتیش شده بود.
برگشت توی جوابم گفت:
- یعنی منو این‌جور آدمی فرض کردی؟ مثل کریم آقا؟!
+ من فقط مثال زدم...

نفس عمیقی کشید و گفت:
- من حتی با همین مساله هم که زیادی بزرگش کردی کنار میام چون... چون...

#تاپــــروانگی🦋 (۶۳)

دستی به صورتش کشید و جواب داد:
- من نمی‌تونم ریحانه
+ چی رو نمی‌تونی؟
- همه این چند روز ذهنم درگیر حرفای شوکه‌کننده ای بود که تو مغازه زدی، آخه مگه میشه؟ ببین... منو تو امروز و دیروز نیست که باهم آشنا شدیم، نکنه از سمت زن‌عمو خدایی نکرده اجباری بوده برات؟