از جنس خاک

🔹 #او_را ... (۴۲)

چشماشو خون گرفته بود 😰

داد زد : باز کن در این خراب شده رو 😡

با ترس درو باز کردم

از توی حیاط داد و هوارش بلند شد ...

- ترنم ...

چه خبره تو این خراب شده 😡

چه غلطی داری میکنی تو؟؟

رفتم طرفش

قبل اینکه بخوام چیزی بگم هلم داد تو خونه و اومد تو !

- چرا لال شدی؟؟

این عوضی کی بود اومد تو؟؟ 😡

- عرشیا ...

- زهر مار ...

مرض

کوفت

میگم این کی بود؟؟ 😤

- داداش مرجانه

- باشه ، من خرم 😡

مرجان و میلاد بدو بدو اومدن سمت ما .

چشم عرشیا که به میلاد افتاد ، خیز برداشت طرفش و یقشو گرفت

میلاد هلش داد و باهم درگیر شدن

دست و پام یخ زده بود .

مرجان داشت سکته میکرد و سعی داشت جلوی عرشیا رو بگیره .

سر و صورت هردوشون خونی شده بود 😰

تمام توانمو جمع کردم و داد زدم

- عرشیاااااا گمشوووو بیرووووون 😡

یه دفعه هردوشون وایسادن،

عرشیا همینطور که نفس نفس میزد اومد سمتم ...

- من پدر تو رو در میارم ...

حالا به من خیانت میکنی دختره ی ...

دستمو بردم بالا ، میخواستم بزنم تو گوشش که دستمو تو هوا گرفت و پیچوند ...

دادم رفت هوا 😖

- نکن 😭

شکست 😫

میلاد اومد طرفمون و دستمو از دست عرشیا کشید بیرون .

- نشنیدی چی گفت؟؟ 😡

گفت گمشو بیرون !

هررررری !!

عرشیا مثل یه گرگ زخمی نگام کرد و با چشماش برام خط و نشون کشید

یه نگاهم به میلاد انداخت

- حساب تو هم بمونه سرفرصت شازده !

اینو گفت و رفت ...!

قلبم داشت از دهنم میزد بیرون

همونجا نشستم و زدم زیر گریه 😭

روم نمیشد تو چشمای مرجان و میلاد نگاه کنم.

نیم ساعتی سه تامون ساکت نشستیم.

با شرمندگی ازشون معذرت خواهی کردم و هرچی از دهنم درمیومد به عرشیا گفتم.

میلاد و مرجان سعی کردن ارومم کنن ،

اصرار کردن باهاشون برم بیرون ، امّا قبول نکردم و ازشون خداحافظی کردم .

با رفتنشون دوباره نشستم و تا میتونستم گریه کردم .

دلم میخواست عرشیا رو بکشم

دیگه حالم ازش بهم میخورد ...

"محدثه افشاری"