از جنس خاک

🔹 #او_را ... (۳۰)

دم ظهر بود که با صدای زنگ گوشی چشامو باز کردم .

یه شماره غریبه بود

باصدای خش دار و خواب آلود جواب دادم

- الو ؟

یه پسر بود! صداش ناآشنا بود

- سلام ترنم خانوم

- سلام. بفرمایید؟

- ببخشید انگار از خواب بیدارتون کردم

علیرضا هستم ؛ دوست عرشیا

- اهان ...

نه خواهش میکنم ...

بفرمایید ؟

- عذرمیخوام من شمارتونو از گوشی عرشیا برداشتم! 

باید باهاتون صحبت کنم 😅

- بی اجازه ؟؟

- بله ؟؟

- بی اجازه شمارمو برداشتید؟ 😒

- بله خب ... باید باهاتون حرف میزدم ...

- اوکی

بفرمایید 😏

- ببینید ...

عرشیا خیلی شمارو دوست داره ...

-خب ؟ 😏

- چیزی راجع به زندگیش بهتون گفته ؟

- نه ، چیز خاصی نمیدونم ازش .

- عرشیا واقعا تو زندگیش سختی کشیده

مادرشو تو بچگی از دست داده

پدرشم یه زن دیگه گرفته که خیلی اذیتش می کرده

اونم از بچگی در کنار درس کار میکرده و خونه گرفته و چندساله از پدرش جدا زندگی میکنه ...

و شما اولین شخصی هستید که بهش دلبسته شده ... 💕

- پس عرشیا میخواد من کمبوداشو براش جبران کنم؟ 😏

چرا؟! حتما شبیه مادرشم 😂

- اینطور نیست خانوم ....

عرشیا واقعا عاشق شماست ....

شما عشق اول و آخرشید

- ولی دستای زخم و زیلیش و رد تیغ اسمایی که رو بازوش هست ، چیز دیگه ای میگه 😏

- امممم ... نه ... خب ... چیزه ...

بالاخره برای هرکسی پیش میاد ...

حتی خود شما هم قبل عرشیا دوست پسر داشتین 😉

- برای اونا هم خودکشی میکرده ؟؟

- ترنم خانوم ...

گذشته ها گذشته ...

مهم الانه که عرشیا عاشق و دیوونه شماست

- عرشیا ذاتا دیوونست آقا 😠

چیزی نمونده بود دیروز بلا سرم بیاره 😡

- نه ... باورکنید پشیمونه ...

بهش یه فرصت دیگه بدید ...

ازتون خواهش میکنم ....

لطفا ...

- باشه. به خودشم گفتم. فعلا هستم تا ببینم چی میشه ...

- ممنونم 😊

لطف کردید 😉

"محدثه افشاری"